ชั้นบรรยากาศแบ่งโดย ใช้สมบัติของก๊าซเป็นเกณฑ์.

         ชั้นบรรยากาศที่อยู่ติดกับผิวโลกขึ้นไปถึงระดับความสูง 10 กิโลเมตร ส่วนผสมของอากาศที่สำคัญ คือ ไอน้ำ จึงเป็นชั้นที่มีปรากฏการณ์ต่าง ๆทางธรรมชาติของอากาศ

 

         ชั้นบรรยากาศที่อยู่เหนือชั้นโทรโพสเฟียร์ไปถึงระดับความสูงประมาณ 50-55 กิโลเมตร ส่วนผสมของอากาศที่สำคัญคือ โอโซน ที่มีมากกว่าบรรยากาศชั้นอื่น

 

         ชั้นบรรยากาศชั้นนอกสุดที่ห่อหุ้มโลก บรรยากาศในชั้นนี้จะค่อยๆ กลืนกับอวกาศจนยากจะกำหนดลงไปได้ว่า มีขอบเขตได้ มีโมเลกุลของก๊าซน้อยมาก และเป็นก๊าซที่เบา เช่น ฮีเลียมและไฮโดรเจน

 

         ชั้นบรรยากาศที่อยู่เหนือชั้นโอโซโนสเฟียร์ขึ้นไปถึงระดับความสูงประมาณ 600 กิโลเมตร อากาศชั้นนี้ มีอยู่น้อยมากและเกิดการแตกตัวเป็นประจุไฟฟ้าที่เรียกว่า ไอออน ทำให้บรรยากาศชั้นนี้มีสมบัติทางไฟฟ้า ช่วยให้การสื่อสารวิทยุ โดยสะท้อนคลื่นวิทยุกลับลงมายังผิวโลก ทำให้มนุษย์สามารถส่งคลื่นวิทยุไปยังส่วนต่าง ๆของโลกได้เป็นระยะทางเกินแนว เส้นตรง ตามพื้นโลก